Συζητήσεις για «Στροφή» στις Εξαγωγές Ηλεκτρισμού Φέρνει στην Τεχεράνη η Πτώση των Τιμών του Αργού

Ημ/νία δημοσίευσης: Τετάρτη, 21 Ιουνίου 2017

Οι ημερήσιες εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν αυξήθηκαν κατά 1 εκατ. βαρέλια και πλέον μετά την άρση των διεθνών κυρώσεων και σε αυτό η Ευρώπη έπαιξε σημαντικό ρόλο. Επίσης, σήμερα, στην Τεχεράνη, η πτώση των τιμών του αργού προκαλεί όλο και πιο πολλές συζητήσεις για «στροφή» στις εξαγωγές ηλεκτρισμού, καθώς η τιμή του αερίου καθορίζεται από τις πετρελαϊκές τιμές.

Αυτά δήλωσε, μιλώντας στην εφημερίδα New Europe, στο περιθώριο των εργασιών του συνεδρίου «10th SE Europe Energy Dialogue» που πραγματοποίησε το ΙΕΝΕ στις 13 και 14 Ιουνίου στο Βελιγράδι, ο Γραμματέας της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Ενέργειας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου ( ICC) του Ιράν, Δρ. Narsi Ghorban.

«Μετά την άρση των κυρώσεων οι ιρανικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 1 εκατ. βαρέλια και πλέον την ημέρα», δήλωσε ο Δρ. Ghorban στο δημοσιογράφο κ. Κωστή Γερόπουλο, ενώ πρόσθεσε ότι «η Ευρώπη αποτέλεσε μέγιστο παράγοντα για την αύξηση αυτή. Η άρση ξεκίνησε από ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες και traders και αυξήθηκε συν τω χρόνω ώστε να καταστεί εφικτή» η αύξηση αυτή.

Σύμφωνα με τον Ιρανό ειδικό, εξάλλου, στη χώρα του συζητείται όλο και περισσότερο η ιδέα πιθανών εξαγωγών ηλεκτρισμού αντί για αέριο. «Αυτό οφείλεται στις αλλαγές στην τιμή του πετρελαίου βάσει της οποίας καθορίζεται η τιμή του αερίου. Και, επίσης, στο ότι απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις σε αγωγούς των οποίων τα οικονομικά είναι αβέβαια ιδιαίτερα λόγω του ότι η εξάρτηση από την Τουρκία ως χώρα διέλευσης είναι πολιτικά αμφίβολη», τόνισε.

Ο Δρ. Ghorban υπενθύμισε ότι οι εξαγωγές αερίου προς την Ευρώπη αποτελούν στόχο για το Ιράν ήδη από το 1975, οπότε και σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ο αγωγός IGAT II με στόχο την εξαγωγή 30 bcm ετησίως προς την Ευρώπη. Ωστόσο, όπως εξηγεί, η Ιρανική Επανάσταση, πόλεμος Ιράν-Ιράκ και άλλα γεγονότα άλλαξαν το πρότζεκτ αυτό για να καλύψουν την εγχώρια ζήτηση. «Η ιδέα της εξαγωγής αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας ή διά της Μεσογείου από τη Συρία –πριν τον πόλεμο – είχε συλληφθεί αλλά δεν είχε υλοποιηθεί τίποτα», προσθέτει. Κι αυτό οφειλόταν εν μέρει, όπως σημειώνει, στις ελλείψεις που αντιμετώπιζε τη χειμερινή περίοδο το Ιράν.

Στη συνέχεια, επισημαίνει ότι, καθώς η εγχώρια ζήτηση αερίου στο Ιράν δε σημειώνει αύξηση, αναμένεται να υπάρξουν περί τα 50 bcm ετησίως διαθέσιμα προς εξαγωγή τα επόμενα πέντε χρόνια. Από αυτά, περίπου 9 bcm το χρόνο θα πάνε στο Ιράκ. «Το Πακιστάν, η Ινδία και η Ευρώπη ίσως είναι στην ατζέντα όπως και η εξαγωγή LNG», σημειώνει ο Ιρανός ειδικός.

Επίσης, αναφέρει ως «μη πιθανό σενάριο» όπως αναφέρει την εναλλακτική της σύστασης ενός ευρωπαϊκού κονσόρτσιουμ που θα επενδύσει στον αγωγό που ενώνει Ιράν και Τουρκία, και το οποίο θα παίρνει το αέριο σε καθορισμένη τιμή και θα έχει την ευθύνη της μεταφοράς και, κυρίως, της ασφάλειας της λειτουργίας.

Ας σημειωθεί, εξάλλου, ότι, μιλώντας επίσης στο New Europe στο περιθώριο των εργασιών του 10 ^th SEEED του ΙΕΝΕ, ο Ανεξάρτητος Ενεργειακός Σύμβουλος από την Τουρκία και πρώην Συντονιστής Οικονομικών και Περιβαλλοντικών Δραστηριοτήτων του ΟΑΣΕ, Δρ. Yurdakul Yigitguden, υπογράμμισε, από την πλευρά του ότι το Ιράν αποτελεί πάρα πολύ μεγάλο παραγωγό ενέργειας, που στο μέλλον σίγουρα θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο, αν και, ως τώρα είχε πρόβλημα στην προώθηση των ξένων επενδύσεων ή στην αύξηση της παραγωγής του.

Τέλος, ο Δρ. Narsi Ghorban, σχολιάζοντας την αρνητική στάση του σημερινού Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στην συμφωνία του 2015 για τερματισμό των κυρώσεων κατά της Τεχεράνης εξαιτίας του πυρηνικού της προγράμματος, και ερωτηθείς αν αυτό μπορεί να θέσει εν αμφιβόλω τη συμφωνία αυτή, τόνισε:

«Το ‘χαρτί’ του Τραμπ είναι μια σκιά πάνω από όλη τη Δυτική Ασία και περισσότερο πάνω από το Ιράν. Καμία συνετή εταιρεία δε θα επενδύσει αν η πολιτική των ΗΠΑ δεν αποφασίσει να λάβει μια κατεύθυνση».

(από energia.gr, 21/06/2017)